Westerse zelfingenomenheid en selectieve verontwaardiging brengt ons niet verder

Een antwoord op het EO wereldbeeld van Arend Jan Boekestijn

Onlangs viel mijn oog op een column van de NPO geschreven door Arend Jan Boekestijn, bij het lezen ervan bekroop mij een misselijk gevoel.

Door Aboe Hudayfa Musa ibn Yusuf
20 oktober 2017

Een tekstboek voorbeeld van Westers onbenul

De column was een tekstboek voorbeeld van wat er zoal ontbreekt bij de algemene westerling wanneer het gaat om geschiedkundig besef over de eigen rol in geopolitieke conflicten. Tijdens het lezen kwam het bekende zinnetje bij mij naar boven die eigenlijk alles wel een beetje samenvat “Why do they hate us?”.

Deze woorden van totale verbazing die door de Amerikaanse slachtoffers van de verschrikkelijke aanslagen van 11 september 2001 veelvuldig werden geuit, symboliseert het gemiddelde wereldbeeld van de Westerling. Een wereldbeeld welke een product is van decennia lange propaganda die al start vanaf de basisschool bij de eerste geschiedenis lessen.

De wereldgeschiedenis voor de gemiddelde westerling

De wereldgeschiedenis voor de gemiddelde westerling is gecentreerd rondom het wijze Griekenland, de machtige Romeinen, en wat men noemt de ‘donkere middeleeuwen’ en dan fast forward naar de verlichting en de industriële revolutie. Men spreekt over de romantische periode van de V.O.C. en de superieure handelsgeest van Nederland, vervolgens beland je al snel bij de 1e wereldoorlog en de 2e wereldoorlog en dat was dan zo een beetje in vogelvlucht de wereldgeschiedenis voor de gemiddelde westerling. Je gaat bijna geloven dat Europa het centrum van de wereld is en altijd was, en dat de rest van de wereld vooral bestond uit barbaarse volkeren die het beschaafde westen en haar superieure normen en waarden niet willen overnemen. De wereld buiten Europa en Amerika bestaat vooral uit brandhaarden en conflicten en de klassieke slechteriken zoals geslepen Russen en agressieve Arabieren en wilde Afrikanen. Kortom de oriëntalisten en de imperialisten hebben goed werk afgeleverd in het brainwashen van een compleet continent.

Dit is als het gaat om geschiedenis in het algemeen, wat het probleem alleen maar verergert is dat men op dezelfde voet verder gaat, er is in de meeste gevallen ook geen besef van de rol van westerse overheden wanneer het gaat om de meer recente geschiedenis en de hedendaagse geopolitieke verhoudingen. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat men vaak in het Westen er helemaal niets van begrijpt waarom er aanslagen plaatsvinden in het “vrije” en “democratische” westen. Men is werkelijk ervan overtuigd dat de aanslagplegers het gemunt hebben op hun vrijheden en superieure beschaving, het is bijna gewoon zielig.

Arend van Boekestijn toonbeeld voor Westerse zelfingenomenheid

Om een lang verhaal niet nog langer te maken neem ik het artikel van Arend van Boekestijn als voorbeeld van de Westerse onbenulligheid en zelfingenomenheid :

Arend spreekt over het oplaaien van Westerse zelfhaat telkens wanneer er weer nieuwe aanslagen plaatsvinden, hij verwart hier zelfreflectie en zelfkritiek met zelfhaat. De opkomst van een beter besef van de geopolitieke verhoudingen in de wereld, de rol van de eigen overheden in conflicten wordt door Arend gezien als een blokkade en niet als een vooruitgang in het collectieve besef van de Westerling.

Voor Arend begon de wereld pas na 11 september 2001, alles wat daarvoor is gebeurd is een ver van zijn bed show, en niet echt van belang om te snappen hoe de verhoudingen in de wereld in elkaar steken.

Hij spreekt over een halve waarheid dat het ontstaan van IS vooral te wijten is aan de aanval op Irak door de VS. Dat de aanval op de soevereine staat van Irak onder valse voorwendselen is begaan zie ik hem niet noemen. Wat Arend ook gemakshalve vergeet te noemen is dat vooraf aan de aanval op Irak in de 90’er jaren er 500.000 Iraakse kinderen waren overleden door ondervoeding en gebrek aan medicijnen direct veroorzaakt door de jarenlange boycot geïnitieerd door de VS en Groot-Brittannië op [1].

De toenmalige Minister van Buitenlandse zaken Madeleine Albright toen zij gevraagd werd over de half miljoen kinderslachtoffers van de boycot gaf te kennen dat “de prijs het waard was”[2]. En de Minister van Defensie Leon Panetta toen hij werd gevraagd over de Irakese slachtoffers van de tweede invasie en bezetting van Irak gaf exact hetzelfde antwoord![3] Volgens een poll uit Groot-Brittannië zijn de Irakese slachtoffers ten gevolge van de invasie van Irak in 2003 en de bezetting die erop volgde 1,220,580! Wellicht kan dhr. Arend aan de families van deze slachtoffers vragen waarom er zoveel animo ontstaat bij de jeugd in Irak om zich aan te sluiten bij extreme organisaties?

En dat al-Qaidah nooit bestond in Irak en pas voet aan de grond kon krijgen ná de onrechtmatige aanval op Irak en de daaropvolgende bezetting zie ik hem ook niet noemen. Er was geen sprake van islamitisch extremisme in het Irak van Saddam, de voedingsbodem daarvoor is gecreëerd door Westerse interventies.

Vervolgens komt dhr. Arend met een lijstje van aanslagen waarmee hij tracht te bewijzen dat er geen causale verband zou zijn tussen aanslagen en westerse interventies?! Nee, dhr. Arend heeft een andere onderliggende oorzaak gevonden, het zit ingebakken in de cultuur van die mensen.

Met zijn lijstje aanslagen zet dhr. Arend vooral zichzelf academisch voor schut, en stelt hij zijn eigen onwetendheid ten toon. In principe zou het hele lijstje wetenschappelijk ontkracht kunnen worden met het grootste gemak, maar het volstaat om slechts een voorbeeld eruit te halen.

De aanslagen in Yemen

De aanslagen in Yemen op twee hotels zijn gepleegd door al-Qaidah[4] in december 1992. Al-Qaidah gaf als reden voor de aanslagen de Amerikaanse interventies in Somalië. In de twee hotels die waren uitgekozen voor hun misdadige actie zouden Amerikaanse marinier korpsen verblijven die onderweg waren naar Somalië voor een nieuwe Amerikaanse missie genaamd “Operation Restore Hope”.  Deze interventies in Somalië zijn door de westerse pr-machine altijd gepromoot als zijnde “humanitaire” interventies maar helaas is de werkelijkheid weerbarstiger.

Operation Restore Hope was een missie die in 1992 30.000 mariniers stuurde naar Somalië om ondersteuning te verlenen bij het voeden van de mensen die hevig te kampen hadden met een hongersnood. Dit door het beschermen van voedselkonvooien die geblokkeerd werden door lokale warlords. Maar voor de Somaliërs en de rest van de moslimwereld werd de V.S. niet gezien als een bevrijder maar een bezetter. Meer dan 10.000 Somaliërs werden gedood tijdens deze interventie in slechts paar weken tijd, en degenen die het overleefden werden achtergelaten in een land dat verdronken was in nog meer geweld.[5]

Tijdens de Koude Oorlog was Somalië een vazalstaat van de voormalige Sovjet Unie, het regime van Koning Haile Selassie in Ethiopië werd gesteund door de V.S. omdat Ethiopië een groot rivaal was van Somalië. De dictator van Somalië Siad Barre had juist weer goede betrekkingen met de Sovjet Unie, toen Haile Selassie omver geworpen werd in 1974 veranderde de bondgenootschappen. Het militaire apparaat van Ethiopië richtte zich tot Moskou en het lukte de V.S. om de dictator Siad Barre in Somalië weg te lokken van invloedssfeer van de Sovjet Unie en zij begonnen hem actief te ondersteunen. De V.S. stuurde 50 miljoen dollar per jaar om het regime van Siad Barre te bewapenen zodat hij een stevige grip kreeg over het land. In ruil daarvoor mocht de V.S. gebruik maken van de militaire faciliteiten die oorspronkelijk gebouwd waren door de Sovjet Unie. Barre maakte handig gebruik van de diverse onderlinge verschillen tussen stammen in Somalië en speelde deze tegen elkaar uit. Toen de Koude Oorlog aan zijn einde kwam werd Siad Barre verlaten en uiteindelijk werd hij omver geworpen en toen kwam de onderlinge rivaliteit tussen de verschillende stammen tot een ontploffing. De burgeroorlog die erop volgde veroorzaakte een verschrikkelijke hongersnood.

Peter Jennings van ABC bracht verslag uit dat Siad Barre tegen de 200 miljoen dollar had ontvangen aan militaire hulp en bijna een half miljard aan economische hulp. Op de vraag waarom de V.S. hun ogen dichtknepen voor de corruptie en het overtreden van mensenrechten door Siad Barre gaf Jennings als antwoord : ‘Tot de tevredenheid van Washington, was hij meer dan gewillig om (het Sovjet geallieerde) Ethiopië verwikkeld te laten in een slopende oorlog. Met miljoenen onschuldige burgers die daarvoor de prijs moesten betalen.”

En zo gaat het met het Westen, de ene dag ondersteunen ze iemand en de andere dag is het een dictator of terrorist. Maar ach voor dhr. Arend staan de Westerse interventies her en der in de wereld helemaal los van de terreurdaden die gepleegd worden in het Westen. Wellicht denkt hij dat de slachtoffers uit de landen die ten prooi zijn gevallen aan de Westerse imperialistische overheersingsdrang, allen in een zeepbel leven en niet beseffen wat de rol van Amerika en Europa is in de geo-politiek.

Na de val van Barre ontstond er logischerwijs een machtsvacuüm[6] in een land met allerlei verschillende stammen en etniciteiten die tot aan de tand bewapend waren[7]. Daar bovenop vond de V.S. het handig om een structurele IMF bezuinigingsprogramma door te duwen op de natie die al gebukt ging onder extreme droogte. Een ramprecept wat uitmondde in een hongersnood waarbij 300.000 mensen omkwamen, voornamelijk kinderen.

Dankzij verdraaiingen van de media machine werd deze crisis vals gepresenteerd.

Al in januari 1991, waren er zes toonaangevende hulporganisaties die waarschuwden dat 20 miljoen mensen in Afrika geconfronteerd zouden worden met uithongering behalve wanneer er voedselhulp zou komen. In de lente van 1991, schatte de V.N. dat de verwachting was dat 4,5 miljoen Somaliërs geconfronteerd zouden worden met ernstige voedseltekorten. In het gehele jaar van 1991 kreeg Somalië 3 minuten aandacht in drie avond nieuwsprogramma’s. En van januari tot juni 1992 kreeg Somalië 11 minuten!?

Dankzij de verdraaiing van de media werd deze crisis uitgebuit

In november 1993, nadat de ergste periode van de hongersnood reeds voor bij was zond de V.S. 30,000 troepen, hoofdzakelijk bestaande uit mariniers en infanteristen, naar Somalië op een “humanitaire” missie. Één maand later, ondersteunden de VN veiligheidsraad de missie en voorzag hiermee Washington met het rookgordijn van liefdadigheid.

Somalië liet zich niet voor de gek houden

Grote aantallen van de Somaliërs zagen de Amerikaanse strijdkrachten als ambassadeurs van een overheid welke eerder de grootste Westerse ondersteuner was van de gehate voormalige dictator Siade Barre. Het duurde niet lang voordat het slogan van de Amerikaanse strijdkrachten was “De enige goede Somaliër is een dode Somaliër” Het werd duidelijk dat de V.S. hevig het verzet had onderschat.

Naarmate de slachtoffers van de V.S. zich begonnen op te stapelen, kwamen steeds meer en meer Somaliërs onder aanval te staan van de Amerikaanse strijdkrachten. Marine Luitenant Generaal Anthony Zinn was aan de leiding van de operatie. “Ik tel geen (dode) lichamen.” zei hij. “Ik ben niet geïnteresseerd erin”

Waarschijnlijk geloofde Generaal Zinn net als dhr. Arend in een weerbare democratie…

President Clinton, die Operation Restore Hope erfde van zijn voorganger, gaf de opdracht om burger doelwitten te bombarderen. George Stephanopoulos herinnerde later Clinton’s uitspraak en vernoemde het in zijn boek ‘All Too Human’ :

“We’re not inflicting pain on these fuckers” Zei Clinton, eerst zachtjes. “When people kill us, they should be killed in greater numbers.” Vervolgens, met zijn gezicht rood wordend en met zijn stem verheffend en al slaande met zijn vuisten op zijn dij, leunend richting Tony Lake (zijn adviseur voor nationale veiligheid), alsof het zijn fout was. “I believe in killing people who try to hurt you. And I can’t believe we’re being pushed around by these two-bit pricks.”

Als het geen humanitaire motief was, waarom riskeerde het Amerikaanse leger een vernedering om interventie te plegen in Somalië, waarbij zij tussen de 7000 en 10.000 Somaliërs doodden in slechts een paar weken tijd? En waarom switchte men al heel snel van “het voedden van de mensen” naar het kidnappen van Generaal Aidid? En waarom Aidid terwijl er talloze andere warlords actief waren in het verscheurde Somalië? Was het misschien omdat Generaal Aidid eerste samen met de Amerikanen meehielp om Siad Barre van de troon te schoppen, waarna hij vervolgens zelf probeerde de vacante troon te bestijgen? Alleen het grote verschil tussen Barre en Aidid was dat laatstgenoemde niet bereid was om met de Amerikanen een deal te sluiten, en dus werd hij een van de velen op de lijst van voormalige Amerikaanse bondgenoten die later wordt afgedankt en getypeerd als een “Nieuwe Hitler”. [8]

Zoals altijd is de werkelijke reden altijd geld en macht, in dit geval is het olie. Vlak voordat men hun voormalige bondgenoot Siad Barre liet vallen had hij getekend om twee derde van de Somalische olievelden over te dragen aan vier Amerikaanse olie bedrijven, Conoco, Amoco, Chevron en Philips.

Operation Restore Hope was dus vooral “Restore Global Hegemony”, niets anders dan een imperialistische missie om de macht van Amerika veilig te stellen in Somalië en de rest van  de regio, dit noemt men in het jargon van de Amerikaanse overheid ‘stabiliteit in de regio’.

Dhr. Arend sluit zijn artikel vervolgens af met woorden zoals een “weerbare democratie” en dat men intoleranten niet kan tolereren. Ook weer zo een handige term uit de imperialistische grabbelton des verderfs. Hiermee probeert men wederom het liefdadige Westen in een slachtofferrol te zetten, het Westen dat zo vervuld is van Truïsme en het toonbeeld is van beschaving, staat onder een groot gevaar! Het wordt overlopen door de barbaren vanuit alle kanten en moet koste wat kost worden beschermd hiertegen!

Maar zoals Dhr. Arend zelf al aangaf ‘enough is enough’. Laat dit nu precies hetzelfde zijn wat alle verschillende geweldadige groeperingen ook zeggen over de Westerse bemoeizucht wereldwijd. Helaas hanteren dus beiden kanten dezelfde retoriek :

‘In plaats van ons zelf te haten zullen wij ons moeten gaan verweren’

Dhr. Arend en IS kunnen elkaar dus de hand schudden.

Voetnoten :

[1] https://www.commondreams.org/headlines/072100-03.htm

[2] https://youtu.be/FbIX1CP9qr4

[3] http://archive.defense.gov/news/newsarticle.aspx?id=66515

[4] Dan laat ik de rol van Amerika in het ontstaan van al-Qaidah buitenwege!  

[5] Genomen uit het volgende artikel met lichte aanpassingen : https://www.counterpunch.org/2003/04/29/a-history-of-washington-s-occupations/

[6] Zoals dit machtsvacuüm ook ontstond in Irak als gevolg van de Westerse invasie, waardoor er groepen zoals Isis aan de macht konden komen.

[7] Wat zonder de miljoenen dollars aan westerse steun nooit mogelijk was geweest

[8] Genomen uit het volgende artikel met licht aanpassingen : https://www.counterpunch.org/2004/03/26/looking-back-and-ahead/