Sebuktegin : Strijd tegen de Hindoe koning Jaybala
In zijn foetoehât in India stuitte Sebuktegin tegen de grote Hindoe koning Jaybala, en hij slaagde erin om hem een grote nederlaag toe te brengen in 369H. En hij dwong hem tot een vredesakkoord waarbij er grote sommen hommage betaald moesten worden in de vorm van stukken land, en jaarlijks het opsturen van goud en artifacten welke vervoerd moesten worden door 50 olifanten.
Jaybala ging akkoord met dit verbond en Sebuktegin hield als tijdelijk onderpand een gedeelte van de familieleden van Jaybala bij zich, zodat de beloofde stukken land overgedragen konden worden aan de moslims. Hij stuurde met Jaybala een moslimdelegatie mee aan wie de gebieden overgedragen konden worden. Jaybala aangekomen in zijn eigen gebied zag af van het verbond en hij zette de moslimdelegatie gevangen als compensatie voor zijn familieleden. Toen Sebuktegin dit ter ore kwam vertrok hij richting India en alles wat hij tegenkwam onderweg aan tempels en afgodsbeelden vernietigde hij. Sebuktegin had zijn focus gelegd op een grote Hindoe vesting in Lamghân en hij bereikte hen en opende het voor de moslims. Hij vernietigde alle tempels en beelden en verving het met Islamitische tekenen, vervolgens vertrok Sebuktegin terug naar Ghaznah.
Jaybala verzamelt de Hindoe koningen voor een verenigd vergeldingsoffensief
Jaybala verenigde de andere Hindoe koningen van Delhi, Ajmar, Kalachur, Kanauj. Rajputs van diverse clans verzamelden zich achter Jaybala zoals de Purviya, Chauhan, Gahadvala, Tomara, Paramara, Gurjara, Chalukya and Pratihara, zij kwamen vanuit heel Noord-India en Zuid-India tot zover als Maharashtra en het moderne Karnataka en zij vormden een leger van 100.000 ruiters en ontelbare voetsoldaten, gevechtsolifanten etc.
Sebuktegin ging de confrontatie aan en hij bracht Jaybala en de Hindoe koningen een hevige vernietigende nederlaag toe. Hij maakte ontelbare krijgsgevangen, en confisqueerde al hun bezittingen en hij onderwierp de Hindoes na deze gebeurtenis waardoor zij daarna nooit meer de zeggenschap terugkregen in die gebieden aan de uiteinden van het Indische subcontintent, zoals Afghanistan, Peshawar en alles westelijk van de Neelum rivier en Kashmir.
Toen Sebuktegin na deze grandioze overwinning zijn macht versterkte besloten de verschillende groepen en stammen in heel Khorasân Sebuktegin te gehoorzamen en hem te beschouwen als hun leider en kwamen zij niet langer in opstand. Zijn rijk bleef 20 jaar voortbestaan en hij was rechtvaardig en moedig en nobel maar ook streng en strikt.
Na zijn dood in 378 droeg hij het bestuur over aan zijn zoon Ismâ’îl. Maar zijn broer Mahmûd rebelleerde regen hem en slaagde erin de macht over te nemen na een hevige strijd.
Volgende deel : Mahmûd al-Ghaznâwi – De Opener van al-Hind en de vernietiger van afgodsbeelden
Vorige deel : Opkomst van de Ghaznaviden en de strijd tegen de Shi’a Buyiden
Vertaling en samenstelling : Abu Hudayfa Musa ibn Yusuf al-Indonesi
Bron : ‘Mawsoe’ah al-Hoeroeb as-Salîbiyyah” deel 1, met lichte aanpassingen en aanvulling.
