De islamomroep zal het de belofte waarmaken?

Zonet eindelijk tijd gevonden om de podcast te bekijken van Kasim Tekin met Azzedine Karrat over de verschillende kritieken, zorgen en vragen betreffende de Islamomroep.

Als eerste wil ik mijn complimenten geven aan broeder Kasim, die op een geweldige manier het gesprek gevoerd heeft. Het heeft mij ontzettend verrast, hij stelde – in mijn opinie – exact de juiste en kritische vragen. Ik hoop dat Kasim vaker zijn kwaliteiten gaat laten zien als interviewer/ondervrager in de toekomst.

Deze podcast heeft heel goed laten zien waarom vele moslims, met name uit de conservatieve hoek, enorme zorgen hebben of een Azzedine Karrat wel capabel is om zo een verantwoordelijkheid te dragen en de gemeenschap te vertegenwoordigen. Heeft hij de ruggegraat om er te staan voor de hele moslimgemeenschap? Of zal hij buigen onder de druk en de westerse elite naar de mond praten, zoals hij in het verleden vaak gedaan heeft? Zal hij moslims afvallen in de media omdat ze Salafisten zijn? Meegaan in het dominante stigmatiserende discours van de politiek en de media?

Om de hete brei heendraaien

De podcast laat ook heel goed zien hoe Karrat de meeste vragen gewoonweg ontwijkt, om de hete brei heendraait alsof hij een politicus is, en eigenlijk in de meeste gevallen in algemeenheden spreekt en geen concreet en helder antwoord geeft. De scherpe stijl van bevraging van Kasim was hierin cruciaal, om dit bij Karrat te kunnen blootleggen.

Toch is het dapper van Azzedine dat hij zo openlijk bereid was om bevraagd te worden, dat mag ook gezegd worden. Veel van zijn misstappen worden in deze podcast geschaard onder de volwassenwording van Azzedine. Dit is begrijpelijk, je ontwikkeld jezelf als jonge persoon en je leert van je fouten. Ik was ook niet dezelfde persoon op mijn 25e als die ik nu ben op mijn 40e.

Maar zitten de moslims te wachten op de volwassenwording van Azzedine? Of willen wij moslims gewoon iemand die al volwassen is en de juiste ervaringen al heeft opgedaan? Die intellectueel gezien capabel is om ingewikkelde maatschappelijke kwesties te bespreken die de moslims aangaan, en met gedegen kennis stevig in zijn schoenen staat? Geen excuus moslim maar iemand die bestand is tegen het dominante liberale geluid in Nederland, met onderwerpen zoals de LGBT kwestie, handen schudden, uitnodigen van buitenlandse predikers, buitenlandse financiering van moskeeen, cartoons over de Profeet Mohammed en talloze andere maatschappelijke issues waar moslims een sterke vertegenwoordiger nodig hebben, niet iemand die zich nog aan het ontwikkelen is.

Theologische raad van de islamomroep

Ook de theologische raad die samengesteld wordt door Azzedine en de rest van de initiatiefnemers is dubieus. Deze raad moet zich gaan buigen over de inhoud van de omroep en daarover een religieus oordeel vellen. Is de samenstelling van deze raad echt zo divers? Of begint hier de beinvloeding al van directeur Azzedine Karrat? 

Wie een beetje kennis heeft over de theologische stromingen in de Islaam zal al snel inzien dat de meeste personen die opgenoemd werden door Azzedine in de podcast, allemaal uit een soortgelijke hoek komen. Het zijn dus vooral gewoon bekenden van elkaar, die met elkaar overeenkomen in de politieke uiting van de islam, volgens de methodiek van de  moslimbroederschap. Het gaat nu hier niet om een theologische discussie over de moslimbroederschap, ook niet om zomaar stempels te drukken op mensen, maar gewoon feitelijke informatie dat deze raad bestaat uit personen uit deze hoek. Wie naar de facebook accounts gaat van Nourdin Talhaoui – imam in Amersfoort en Iliyas Yousfi – imam van Moskee Soennah, ziet veel verwijzingen naar religieuze personen zoals Yusuf al-Qardhâwi, Salmân al-‘Awdah, de Nahda partij in Tunesie, Ahmad Raysûni, etc. Allemaal personen uit de Ikhwaan al-Muslimin hoek en politieke islam.  In hoeverre zijn deze mensen in staat om hun religieuze politieke overtuiging opzij te zetten, wanneer zij de brede moslimgemeenschap moeten vertegenwoordigen en verdedigen?

Hiermee wordt er dus al meteen invloed uitgeoefend op het theologische vlak, wat hoogstwaarschijnlijk tot uiting zal komen wanneer de omroep er eenmaal is. Want ondanks dat Azzedine en anderen meerdere malen willen benadrukken dat het geen theologische omroep gaat worden, waarom staat er dan het volgende vermeld op de site van de islamomroep?

Veel moslims weten inmiddels wat Azzedine verstaat onder geleerden, we leven helaas in een generatie waar iedereen zomaar Shaykh wordt genoemd, zelfs iemand die slechts een bachelor studie heeft gevolgd in het buitenland. Er wordt gesproken over een ‘Kennis TV‘ waar ‘diepere theologische kwesties‘ besproken gaan worden. Dus hoe kan men dan steeds beweren dat verschil in ‘Aqidah geen rol gaat spelen bij de omroep? Hoe ga je ‘diepere theologische kwesties‘ behandelen zonder invloed van iemands Islamitische overtuiging?

Behoefte aan een islamomroep

Dat er een behoefte is voor een Islamomroep dat is duidelijk, ik wil niet spreken van een noodzaak, dat is te overdreven. Zoals Bastiaan Wildeman het onlangs omschreef met een metafoor van een zinkende auto, is wat mij betreft theatraal en slaat de plank ook nog eens mis als analogie. De vertegenwoordiging van de moslims hangt namelijk niet af van een omroep met een beetje zendtijd. Er zijn ontelbare andere manieren om onszelf als gemeenschap te laten horen. Kijk alleen maar hoe afhankelijk de initiatiefnemers van de islamomroep nu zijn van internet en social media kanalen. Wel kan het zeker bijdragen bij een betere vertegenwoordiging van onze gemeenschap,maar de hamvraag is nu; “Gaan deze initiatiefnemers deze klus kunnen klaren?”

Karrat’s resumé als vertegenwoordiger

Het verleden van Azzedine Karrat geeft naar mijn mening geen reden tot vertrouwen. Ook de huidige personen die Azzedine om zich heen verzamelt om de omroep vorm te geven, geeft geen goede hoop. Het is een specifieke theologische vijver waar zij nu uit vissen, die geen vertegenwoordiging zijn van de brede islamitische gemeenschap.

Maar de toekomst zal het uitwijzen of zij in staat zullen zijn ons als gemeenschap, met al onze theologische verschillen, te vertegenwoordigen. 

Ondanks al het bovenstaande overweeg ik wel om lid te worden, we hebben het over 5 euro, daar koop je nog geen burgermenu voor. En als lid kan men (hopelijk) ook invloed uitoefenen via de ledenraad, en ook een signaal afgeven wanneer je je als lid niet vertegenwoordigd voelt om je lidmaatschap op te zeggen. Aan de zijlijn staan en alleen maar kritiek geven daar komen we als gemeenschap ook niet verder mee. Ik ben overtuigd van al-Manhaj as-Salafiyyah en zal met de Wil van Allaah nooit iets afdoen aan mijn ‘Aqîdah en zal deze ook altijd verdedigen. Maar dit hoeft samenwerken met Soennie broeders niet in de weg te liggen, wanneer het gaat om gemeenschappelijk gedeelde belangen. Ik zal de kwestie voorleggen aan een geleerden en dan mijn beslissing nemen.

De echte oplossing ligt in de da’wah naar at-Tawhied en Soennah

Ik geloof dat de da’wah naar at-Tawhied en de Soennah en de Manhaj van de Salaf hetgeen is wat ons als gemeenschap pas echt verder zal brengen, net zoals het de eerste generaties heeft verenigd en verder gebracht. Het staat buiten kijf dat de Profeten en Boodschappers voor ons het beste voorbeeld zijn. Hun grootste zorg was de mensen uitnodigen naar de Tawhied en het waarschuwen tegen ash-Shirk, elke da’wah die verstoken is van deze kern zal geen profijtvolle vruchten dragen op de lange termijn. Maar als minderheidsgroep in het Westen is het van groot belang dat wij de rijen van de Sunnieten sluiten, en elkaar ondersteunen in gedeelde maatschappelijke belangen. Want zoals ik in een eerder artikel al eens zei “Het framen van moslims gaat door en men stopt niet bij het Salafisme“.

Hoe sluiten we de rijen van de Soennieten?

Het sluiten van deze rijen zou niet gepaard moeten gaan met het wegmoffelen en bagatelliseren van fundamentele verschillen, zoals sommigen nu wel doen onder het mom van een eenheid vormen. Eenheid vorm je namelijk niet door het verenigen van de lichamen, maar eenheid vorm je door het verenigen van de harten op één zuivere ‘Aqîdah.  De veevuldig bekritiseerde politieke stelregel van de oprichter van de Ikhwaan al-Muslimîn Hassan al-Banna – rahiemahoellaah – heeft dan ook nog nooit naar eenheid geleid in de Islamitische geschiedenis. En velen geleerden hebben deze stelregel van ‘at-ta’âwanah wa l-ma’dhirah‘ (het helpen en excuseren) weerlegd en verduidelijkt dat het niet overeenkomt met de Qur`aan en de Sunnah en de methodiek van de Selef. 

Deze stelregel van:

“We helpen elkaar in hetgeen waarin we overeenkomen, en we excuseren elkaar in hetgeen waarin we verschillen”

Is een zuivere politieke stelregel, die niet terug te vinden is in de Qoer`aan en de Sunnah en de methodiek van de Selef. Op het eerste oog lijkt het iets moois want wie wil er nou geen eenheid? Maar Allaah heeft ons opgedragen om ons te verenigen op de Waarheid, op de Tawhied en de Soennah, en niet op valsheid, shirk en bid’ah. Wat we als moslims horen te doen is elkaar helpen in al-Birr (goedheid) en at-Taqwah (godsvrees), en het goede te gebieden en het slechte te verbieden. Dat houdt in dat we niet stil blijven over fouten in Tawhid, dat we niet stil blijven over innovaties en afwijkingen van de Soennah onder het mom van eenheid. Het samenwerken om onze positie als moslims in Nederland te versterken zou dus niet ten koste moeten gaan van bovenstaande Islamitische doelstellingen. Het samenwerken dient beperkt te zijn tot gedeelde maatschappelijke belangen, en dient niet de arena van ad-Da’wah ilaa Allaah binnen te treden waardoor vermenging tussen al-Haqq en al-Baatil het gevolg wordt. Wat leidt tot een misleiding van de algemene moslim, die door dit soort samenwerkingen en versmeltingen in da’wah waarbij men stil blijft over elkaars dwalingen, geen juiste kennis verkrijgt over de fundamenten van de Islaam.

Afsluiting

Om af te ronden, ik hoop dat de omroep geen verlengstuk gaat zijn van een bepaalde theologische stroming, en een greep naar een monopolie op vertegenwoordiging van de moslims. Dat we straks weer mogen aanschouwen hoe “geleerden”  (die er niet zijn in NL maar goed) ons de les gaan lezen met liberale opinies, of dat we bij verkiezingstijd te horen gaan krijgen welke partij ons nu weer zal gaan “redden” van de invloed van rechts. Dit hebben we inmiddels al vaak genoeg gehoord en bittere vruchten ervan gezien.

Moge Allaah de moslims beschermen en zegenen en hun rijen sluiten.

Aboe Hudayfa Musa ibn Yusuf