En tot de geloofsovertuiging van Ahl al-Sunnah wa l-Djamāʿah behoort het geloof hebben in al-Yawm al-Ākhir (de Laatste Dag), en dat is Yawm al-Qiyāmah (de Dag van de Opstanding), en het geloof hebben in al-Baʿth (Wederopstanding). Dat Allaah de Verheven de lichamen zal laten wederopstaan (uit de dood), en dat de Zielen terug zullen keren naar hun (voormalige) lichamen, nadat Isrāfīl op de Bazuin zal blazen in opdracht van Allaah. Daarvóór ontspruiten de lichamen van de mensen, en komen de Zielen aanvliegen en elke ziel zal zijn (voormalige) lichaam binnentreden. Want de zielen zijn blijvend in bestaan, de zielen sterven niet, m.a.w. zij vergaan niet maar zij raken enkel losgekoppeld van hun lichamen. Zij begeven zich ofwel in genieting ofwel in kwelling. De gelovige wanneer hij sterft dan wordt zijn ziel overgebracht naar het Paradijs, en de ziel van de ongelovige wordt overgebracht naar het Vuur. De lichamen vergaan behalve het stuitbeentje, en Allaah zal een regen sturen en de lichamen van de mensen zullen daaruit ontspruiten (d.w.z. uitgroeien), zoals dit gekomen is in de Hadith van Abū Hurayrah ا die zei; “De Boodschapper van Allāh ﷺ zei: “Tussen de twee blazen (op de Bazuin) is er veertig”. Waarop men zei: “O Abu Hurayrah (wordt er bedoeld) veertig dagen?”. Hij zei: “Ik weigerde (antwoord te geven)”. Zij zeiden: “Veertig maanden?”. Hij zei: “Ik weigerde (antwoord te geven)”. Zij zeiden: “Veertig jaar?”. Hij zei: “Ik weigerde (antwoord te geven), vervolgens zal Allaah vanuit de Hemel water nederzenden, dan zullen jullie ontspruiten zoals peulvruchten ontspruiten. Hij zei: “Er is niets van een mens of het zal vergaan, behalve één soort bot, en dat is het stuitbeen, en daaruit zullen de schepselen opnieuw opgebouwd worden op Yawm al-Qiyāmah (de Dag van de Opstanding).”[1].
Wanneer hun (her)schepping voldaan is dan beveelt Allāh Isrāfīl met het blazen op de Bazuin, en dan zullen de Zielen terugkeren naar hun lichamen, en zullen de mensen opstaan uit hun graven.
Wie niet gelooft in al-Baʿth (de Wederopstanding) is een kāfir (ongelovige), met Idjmāʿ (theologische consensus) van de moslims, en de filosofen ontkennen de Wederopstanding, en daarom zijn zij ongelovigen. Allaah heeft hen reeds ongelovig verklaard in Zijn Uitspraak:
زَعَمَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا أَن لَّن يُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّى لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ ﴿
﴾ وَذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٌ
“Degenen die ongelovig zijn beweren dat zij niet opgewekt zullen worden. ‘Zeg: “Welzeker, bij mijn Heer! Jullie zullen zeker opgewekt worden en vervolgens zullen jullie op de hoogte gebracht worden van wat jullie bedreven hebben. En dat is voor Allah gemakkelijk”
al-Taghābun 7
Allaah de Verhevene heeft zijn Profeet bevolen om te zweren bij de Wederopstanding bij drie plaatsen in het Edele Boek, de eerste plaats is zonet eerder gegeven in het voorgaande vers. De tweede plaats in Zijn Uitspraak in Sūrah Sabaʾ :
﴾ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَأْتِينَا ٱلسَّاعَةُ ۖ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّى لَتَأْتِيَنَّكُمْ ﴿
“En degenen die ongelovig zijn, zeggen: “Het Uur zal niet tot ons komen. “Zeg: “Welzeker, bij mijn Heer, de Kenner van het onwaarneembare, het zal zeker tot jullie komen!”
Sabaʾ 3
De derde plaats is Zijn Uitspraak in Sūrah Yūnus:
﴾ وَيَسْتَنۢبِـُٔونَكَ أَحَقٌّ هُوَ ﴿
“En zij vragen jou: “Is het waar?”
m.a.w. de Wederopstanding
﴾ قُلْ إِى وَرَبِّىٓ إِنَّهُۥ لَحَقٌّ ﴿
“Zeg: “Ja, bij mijn Heer: voorwaar, het is zeker de Waarheid”
Yūnus 53
Dus wie niet gelooft in de Wederopstanding van de lichamen, dan is hij een kāfir (ongelovige) met de Idjmāʿ (theologische consensus) van de moslims.
Ibn Sīnā (Avicenna) de filosoof ontkende de Wederopstanding van de lichamen[2], hij zei: ‘De lichamen zullen niet wederopstaan uit de dood, maar enkel de zielen zonder de lichamen’. Dus hij ontkende de lichamelijk terugkeer en dat is kufr (ongeloof) met de Idjmāʿ (theologische consensus) van de moslims.
Wat ook valt onder het geloven in de Laatste Dag zijn de zaken die plaatsvinden vóór al-Baʿth (de Wederopstanding), zoals de ondervraging in het graf van Munkar en Nakīr, en de Bestraffing en de Genieting in het graf, en het samenpersen en de vernauwing van het Graf, en het openen van de deur naar het Paradijs en de deur naar het Vuur. Al deze gebeurtenissen zullen zich in het Graf afspelen.
Wat ook valt onder het geloven in Yawm al-Ākhir (de Laatste Dag) is hetgeen wat ná de Wederopstanding zal gebeuren van al-Shafāʿah (de Bemiddeling), al-Ḥisāb (de Afrekening), al-Djazāʾ (de Vergoeding), het wegen van de daden en de daders, het samenkomen van de mensen bij de Ḥawḍ (waterbassin van de Profeet), het oversteken van al-Ṣirāṭ (de brug over de Hel), en vervolgens het vestigen in het Paradijs of het Vuur. Al deze zaken vallen onder het geloven in al-Yawm al-Ākhir (de Laatste Dag).
Bron: Sharḥ al-ʿAqīdah al-Wāsiṭiyyah van Sh. Abd al-Aziz ar-Rādjiḥī
Vertaling: Abu Hudayfa Musa ibn Yusuf
[1] Ḥadīth ṣaḥīh, overgeleverd door al-Bukhārī (4814), Muslim (2955) en de bewoording is van hem, en Ibn Mādjah (4266), en Aḥmad in al-Musnad (2/315), en Ibn Ḥibbān in zijn ṣaḥīh (3139), en anderen dan hen allen van de ḥadīth van Abu Hurayrah.
[2] Sharḥ al-ʿAqīdah al-Ṭaḥāwiyyah (1/293), Sharḥ Qaṣīdah Ibn al-Qayyim (1/75)
