Het is inmiddels geen onbekend gegeven meer dat de gravenaanbidders van de Breivli’s en de Naqshibandi’s etc, bereid zijn om te liegen en te bedriegen om zo hun da’wah kracht bij te zetten. Een van dit soort types is Yaseen Khan al-Breilwi die gestudeerd heeft bij een van de hoofd breivli instituten in India, een school die opgestart is in 1982, Taibatul Ulma Jamia Amjadia Rizvia. Laten we onze reactie niet te lang maken en gewoon meteen to the point komen.
ย
Onze Breivli imaam zegt het volgende:
ย
“๐๐ฒ ๐ด๐ฒ๐๐ฐ๐ต๐ถ๐ฒ๐ฑ๐ฒ๐ป๐ถ๐ ๐๐ฎ๐ป ๐ต๐ฒ๐ ๐ฆ๐ฎ๐น๐ฎ๐ณ๐ถ๐๐บ๐ฒ ๐ฒ๐ป ๐ต๐๐ป ๐ธ๐ถ๐ท๐ธ ๐ผ๐ฝ ๐ต๐ฒ๐ ๐ข๐๐๐ผ๐บ๐ฎ๐ฎ๐ป๐๐ฒ ๐ฟ๐ถ๐ท๐ธ
ย
Een van de stellingen van de huidige Salafisten is dat zij ontkennen dat hun imams het Ottomaanse Rijk als ongelovigen beschouwden. Dit kent meerdere oorzaken 1) onwetend zijn over de uitspraken van hun imams 2) Taqiyyah (bedriegen). Omdat ze op de hoogte zijn dat bekeerlingen geen toegang hebben tot de originele werken van de Salafistische leiders, en afhankelijk zijn van boeken in een andere taal waar de geleerden bijna niet in schrijven, is het makkelijk om een publiek het averechtste aan te leren.
ย
De vraag: hoe beschouwden de salafisten het Ottomaanse rijk? Was hun oorlog tegen het Rijk slechts politiek of was het vanwege hun beschouwing uit hun drie-eenheid van Shirk-Kufr-Bidah?”
ย
Buiten het feit dat hij geheel niet de geschiedenis van al-Salafiyyah heeft besproken, ondanks de bewering in de titel van de alinea, probeert onze Breilwi Imฤm de zogenoemde ‘Wahhabisten’ neer te zetten als takfiris. Maar laten we eens objectief gaan kijken vanuit welke kant de takfฤซr begon?
ย
Het is vermeldenswaardig dat de vijanden van Imam Muhammad bin ‘Abdul Wahhฤb degenen waren die eerst de vijandelijkheden begonnen. Dit gebeurden in de eerste plaats vanuit religieuze oogpunten, en niet vanuit politieke overwegingen!
ย
Takfir en harde beschuldigingen jegens Sh Muhammed b. ‘Abd al-Wahhaab
Dit historische gegeven wordt voor het gemak altijd weggelaten door de criticasters van Shaykh Muแธฅammed bin ‘Abd al-Wahhฤb en zijn daสฟwah.
ย
Ibn Ghannam vermeldt in zijn Tฤrฤซkh, vol.1, p.31 dat de vijanden van de daสฟwah tegen Tawแธฅฤซd:
ย
“Haastig de Shaykh beoordeelde met dat hij een tovenaar, vervalser en leugenaar was. Ze oordeelden dat hij kufr had en dat zijn bloed en rijkdom, en dat van degenen die bij hem waren, schendbaar verklaard werden.“
ย
Een van de aartsvijanden tegen de daสฟwah naar al-Tawแธฅฤซd, Zayni Daแธฅlฤn heeft overgeleverd dat de geleerden van Mekka destijds takfฤซr uitvaardigden tegen Shaykh Muhammad bin Abdul Wahhฤb en zijn studenten, zeggende:
ย
“…zij [d.w.z. de geleerden van Mekka destijds] keken naar hun overtuigingen en debatteerden erover, en ze ontdekten dat ze vol ongeloof waren. Dus nadat de bewijzen over hen waren vastgesteld, beval de Shareef Masสฟลซdย bin Saสฟฤซdย Qฤแธฤซย dat het bewijs van hun kufr openbaar moest worden gepubliceerd, zodat iedereen het zou weten. Hij gaf ook de opdracht om die Malahidah (ongelovigen!!) op te sluiten… toen de ‘Oelama van Mekka hen testten, ontdekten ze dat ze geen godsdienst volgden behalve de godsdienst van de Zanฤdiqah [ketters].” [Khulaasah al-Kalam fi Bayan Umaraa al-Bilaad al-Haraam, 238]
Dus wie begon nu eindelijk met de Takfir? Dit is duidelijke ongefundeerde massa takfir waar bloed en bezittingen schendbaar verklaard wordt. Dit was nog vรณรณr de oprichting van de 1e Saudische staat in Dir’iyyah.
ย
Jarenlang verbod op de Hadj en ‘Umrah
Wat Yaseen Khan ook vergeet te vermelden is dat, buiten de massa takfir op hen, zij ook jarenlang verboden werden om de Hadj te verrichten.
De Sharief’s van Mekka van 1162-1218 AH/1749-1803 verbood de moslims uit Najd om Hajj of ‘Umrah te doen.
Ibn Bishr merkt onder Gebeurtenissen van 1162 AH’ op dat:
“Mas’ud bin Sa’eed de Sharief van Mekka zette pelgrims uit Najd gevangen en een aantal stierf terwijl ze gevangen zaten.”
Dit gebeurde ondanks de herhaaldelijke pogingen van de imams Mohammed bin ‘AbdulWahhab en Mohammed bin Sa’ud om de Sharief te overreden om de pelgrims binnen te laten, zelfs als ze daarvoor moesten betalen (!!), maar de Sharief verwierp deze aanbiedingen.
In 1185 AH/1771 CE ging een diplomatieke delegatie onder leiding van Shaykh ‘Abdul ‘Aziz al-แธคusayyin naar Mekka, onder leiding van de imams Muhammad bin ‘Abd al-Wahhฤb en Muhammad bin Saสฟลซd om de realiteit van hun daสฟwah te verduidelijken, op verzoek van Sharฤซf Aแธฅmad bin Sa’eed. Echter, de geleerden van Mekka in die tijd riepen de Sharฤซf op om door te gaan met het blokkeren van pelgrims uit Nadjd.
Shaykh al-แธคusayyin ging opnieuw in 1203 AH/1789 CE, maar de delegatie keerde met lege handen terug .
Een derde delegatie ging in 1211 AH/1797 CE onder leiding van Hamad bin Nasir bin Mu’ammar, zoals gevraagd werd door Sharief Ghalib bin Sa’eed, maar nogmaals, de geleerden van Mekka adviseerde destijds de Sharฤซf om pelgrims uit Nadjd niet toe te laten.
Dus wie waren nu werkelijk de fanatiekelingen en extremisten en takfiris? Wie begon wie tot ongelovige te verklaren? Wie wenste diplomatieke betrekkingen te onderhouden en wie wees dit af? Tot zoverre zelfs dat zij jaren lang ontzegd werden om de Hadj te verrichten.
De Sharief’s van Mekka van 1162-1218 AH/1749-1803 verbood de moslims uit Najd om Hajj of ‘Umrah te doen.
Ibn Bishr merkt onder Gebeurtenissen van 1162 AH’ op dat:
“Mas’ud bin Sa’eed de Sharief van Mekka zette pelgrims uit Najd gevangen en een aantal stierf terwijl ze gevangen zaten.”
Dit gebeurde ondanks de herhaaldelijke pogingen van de imams Mohammed bin ‘AbdulWahhab en Mohammed bin Sa’ud om de Sharief te overreden om de pelgrims binnen te laten, zelfs als ze daarvoor moesten betalen (!!), maar de Sharief verwierp deze aanbiedingen.
In 1185 AH/1771 CE ging een diplomatieke delegatie onder leiding van Shaykh ‘Abdul ‘Aziz al-แธคusayyin naar Mekka, onder leiding van de imams Muhammad bin ‘Abd al-Wahhฤb en Muhammad bin Saสฟลซd om de realiteit van hun daสฟwah te verduidelijken, op verzoek van Sharฤซf Aแธฅmad bin Sa’eed. Echter, de geleerden van Mekka in die tijd riepen de Sharฤซf op om door te gaan met het blokkeren van pelgrims uit Nadjd.
Shaykh al-แธคusayyin ging opnieuw in 1203 AH/1789 CE, maar de delegatie keerde met lege handen terug .
Een derde delegatie ging in 1211 AH/1797 CE onder leiding van Hamad bin Nasir bin Mu’ammar, zoals gevraagd werd door Sharief Ghalib bin Sa’eed, maar nogmaals, de geleerden van Mekka adviseerde destijds de Sharฤซf om pelgrims uit Nadjd niet toe te laten.
Dus wie waren nu werkelijk de fanatiekelingen en extremisten en takfiris? Wie begon wie tot ongelovige te verklaren? Wie wenste diplomatieke betrekkingen te onderhouden en wie wees dit af? Tot zoverre zelfs dat zij jaren lang ontzegd werden om de Hadj te verrichten.
ย
De kritieken op de da’wah van Sh Muhammed b. ‘Abd al-Wahhab
Nu zou men misschien kunnen afvragen ‘wat waren nu precies de kritieken op de da’wah van Shaykh Muhammed ibn Abd al-Wahhaab?‘
Deze kritieken worden heel helder zichtbaar als we gaan kijken naar de kritieken op de da’wah vanuit historisch perspectief. Laten we beginnen met het begin van de situatie; een van de eerste weerleggingen (6 Muharram 1156/1743) die verscheen tegen Shaykh MIAW en zijn da’wah, werd geschreven door een Azhari geleerde uit Mekka van Egyptische afkomst, Al-Shaykh ‘Abd al-Wahhรขb ibn Aแธฅmad Barakรขt al-Shรขfi ‘รฎ al-Azharรฎ al-แนฌandatรขwรฎ, hij behoorde tot de Sรปfรฎ Aแธฅmadรฎ แนฌarรฎqah.
Dit was toen de da’wah van MIAW nog in een vroeg stadium was in ‘Uyaynah. Deze weerlegging werd voorgelegd aan tien andere Mekkaanse geleerden, die allemaal een inleiding van goedkeuring (taqrรฎdh) schreven. Vervolgens werd dit werk gekopieerd en verspreid naar andere plaatsen zoals al-Basra in Irak, een van de bastions van oppositie tegen Shaykh MIAW. Deze weerlegging, een van de eerste reacties op de da’wah van MIAW, werd ‘Kitรขb Rad’ al-‘alรขlah wa Qam’ al-Djahรขlah’ genoemd.
In โAn Early Refutationโ promoveert onderzoeker Samer Traboulsi hoogleraar Geschiedenis aan de Princeton University zegt het volgende:
โ๐ฉ๐ฆ ๐ธ๐ข๐ด ๐ข๐ฎ๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ง๐ฐ๐ณ๐ฆ๐ณ๐ถ๐ฏ๐ฏ๐ฆ๐ณ๐ด ๐ช๐ฏ ๐ค๐ฐ๐ฏ๐ง๐ณ๐ฐ๐ฏ๐ต๐ช๐ฏ๐จ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ณ๐ช๐ด๐ช๐ฏ๐จ ๐๐ข๐ฉ๐ฉ๐ขฬ๐ฃ๐ชฬ ๐ฅ๐ขโ๐ธ๐ข๐ฉ. ๐๐ฉ๐ฆ ๐๐ข๐ฅ๐ซ๐ฅ๐ช ๐ฉ๐ช๐ด๐ต๐ฐ๐ณ๐ช๐ข๐ฏ ๐๐ฃ๐ฏ ๐๐ถ๐ณ๐ฌ๐ช (13๐ต๐ฉ/19๐ต๐ฉ ๐ค๐ฆ๐ฏ๐ต.) ๐ค๐ฐ๐ฏ๐ด๐ช๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ด ๐ฉ๐ช๐ฎ ๐ต๐ฐ ๐ฃ๐ฆ ๐ข๐ฎ๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ง๐ฐ๐ถ๐ณ ๐ฎ๐ฐ๐ด๐ต ๐ฑ๐ณ๐ฐ๐ญ๐ช๐ง๐ช๐ค ๐ณ๐ฆ๐ง๐ถ๐ต๐ฆ๐ณ๐ด ๐ฐ๐ง ๐๐ข๐ฉ๐ฉ๐ข๐ฃ๐ช๐ด๐ฎโ
[โAn early refutationโ, Traboulsi.S, Die Welt des Islams 42, 3, 2002. P.381]
Deze kritieken worden heel helder zichtbaar als we gaan kijken naar de kritieken op de da’wah vanuit historisch perspectief. Laten we beginnen met het begin van de situatie; een van de eerste weerleggingen (6 Muharram 1156/1743) die verscheen tegen Shaykh MIAW en zijn da’wah, werd geschreven door een Azhari geleerde uit Mekka van Egyptische afkomst, Al-Shaykh ‘Abd al-Wahhรขb ibn Aแธฅmad Barakรขt al-Shรขfi ‘รฎ al-Azharรฎ al-แนฌandatรขwรฎ, hij behoorde tot de Sรปfรฎ Aแธฅmadรฎ แนฌarรฎqah.
Dit was toen de da’wah van MIAW nog in een vroeg stadium was in ‘Uyaynah. Deze weerlegging werd voorgelegd aan tien andere Mekkaanse geleerden, die allemaal een inleiding van goedkeuring (taqrรฎdh) schreven. Vervolgens werd dit werk gekopieerd en verspreid naar andere plaatsen zoals al-Basra in Irak, een van de bastions van oppositie tegen Shaykh MIAW. Deze weerlegging, een van de eerste reacties op de da’wah van MIAW, werd ‘Kitรขb Rad’ al-‘alรขlah wa Qam’ al-Djahรขlah’ genoemd.
In โAn Early Refutationโ promoveert onderzoeker Samer Traboulsi hoogleraar Geschiedenis aan de Princeton University zegt het volgende:
โ๐ฉ๐ฆ ๐ธ๐ข๐ด ๐ข๐ฎ๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ง๐ฐ๐ณ๐ฆ๐ณ๐ถ๐ฏ๐ฏ๐ฆ๐ณ๐ด ๐ช๐ฏ ๐ค๐ฐ๐ฏ๐ง๐ณ๐ฐ๐ฏ๐ต๐ช๐ฏ๐จ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ณ๐ช๐ด๐ช๐ฏ๐จ ๐๐ข๐ฉ๐ฉ๐ขฬ๐ฃ๐ชฬ ๐ฅ๐ขโ๐ธ๐ข๐ฉ. ๐๐ฉ๐ฆ ๐๐ข๐ฅ๐ซ๐ฅ๐ช ๐ฉ๐ช๐ด๐ต๐ฐ๐ณ๐ช๐ข๐ฏ ๐๐ฃ๐ฏ ๐๐ถ๐ณ๐ฌ๐ช (13๐ต๐ฉ/19๐ต๐ฉ ๐ค๐ฆ๐ฏ๐ต.) ๐ค๐ฐ๐ฏ๐ด๐ช๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ด ๐ฉ๐ช๐ฎ ๐ต๐ฐ ๐ฃ๐ฆ ๐ข๐ฎ๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ง๐ฐ๐ถ๐ณ ๐ฎ๐ฐ๐ด๐ต ๐ฑ๐ณ๐ฐ๐ญ๐ช๐ง๐ช๐ค ๐ณ๐ฆ๐ง๐ถ๐ต๐ฆ๐ณ๐ด ๐ฐ๐ง ๐๐ข๐ฉ๐ฉ๐ข๐ฃ๐ช๐ด๐ฎโ
[โAn early refutationโ, Traboulsi.S, Die Welt des Islams 42, 3, 2002. P.381]
Naast een van de eerste reacties op de daโwah van MIAW, bevatte dit weerwoord dus ook de kern van de kritiek op MIAW. Vrijwel alle daaropvolgende kritieken die hierna worden geschreven, draaien om dezelfde punten.
S. Traboulsi zegt in โAn Early Refutationโ:
โ๐๐ฉ๐ฆ ๐ข๐ณ๐จ๐ถ๐ฎ๐ฆ๐ฏ๐ต๐ด ๐ฃ๐ณ๐ฐ๐ถ๐จ๐ฉ๐ต ๐ถ๐ฑ ๐ฃ๐บ ๐ข๐ญ-๐๐ข๐ฏ๐ฅ๐ข๐ต๐ข๐ธ๐ช๐บ๐บ ๐ช๐ฏ ๐ฉ๐ช๐ด ๐ฆ๐ฑ๐ช๐ด๐ต๐ญ๐ฆ ๐ข๐ณ๐ฆ ๐ฏ๐ฐ๐ต ๐ฆ๐น๐ค๐ฆ๐ฑ๐ต๐ช๐ฐ๐ฏ๐ข๐ญ. ๐ข๐ณ๐ฆ ๐ง๐ฐ๐ถ๐ฏ๐ฅ ๐ช๐ฏ ๐ฑ๐ณ๐ข๐ค๐ต๐ช๐ค๐ข๐ญ๐ญ๐บ ๐ข๐ญ๐ญ ๐ณ๐ฆ๐ง๐ถ๐ต๐ข๐ต๐ช๐ฐ๐ฏ๐ด ๐ฐ๐ง ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐๐ข๐ฉ๐ฉ๐ขฬ๐ฃ๐ช ๐ฎ๐ฐ๐ท๐ฆ๐ฎ๐ฆ๐ฏ๐ต ๐ช๐ฏ ๐ข ๐ฎ๐ฐ๐ณ๐ฆ ๐ฅ๐ฆ๐ต๐ข๐ช๐ญ๐ฆ๐ฅ ๐ง๐ฐ๐ณ๐ฎ.โ.
Dus wat waren deze argumenten tegen Shaykh MIAW? Ze draaien allemaal om de volgende beschuldigingen over zijn da’wah:
โช 1- Mensen, vooral geleerden en vromen, leven niet volgens de regels van de sharรฎ’ah. Ze bevinden zich dus buiten de gemeenschap van de islam. (!?)
โช 2- Het is mensen niet toegestaan โโom de Profeet, zijn familie of zijn metgezellen om voorspraak te vragen.
โช 3- Mensen mogen de graven van de metgezellen begraven in al-Yamรขma niet bezoeken, en de lokale leiders moeten de grondbelasting (‘ushรปr) van de inwoners innen.
โช 4- Mensen hoeven eerdere ‘ulamรข’ zoals de oprichters van de vier juridische scholen niet te imiteren. Elke persoon moet verwijzen naar de koran en de soenna.
[Ibid. p.381]
Het is voor iedereen duidelijk om te zien dat deze argumenten bestaan โโuit (1) een duidelijke verdediging tegen daden van shirk en bid’ah, (2) misvattingen over de da’wah van MIAW.
Shaykh MIAW weerlegde in veel brieven en boeken deze valse beschuldigingen en misvattingen.
S. Traboulsi zegt:
โ๐๐ฉ๐ฆ ๐ข๐ณ๐จ๐ถ๐ฎ๐ฆ๐ฏ๐ต๐ด ๐ฃ๐ณ๐ฐ๐ถ๐จ๐ฉ๐ต ๐ถ๐ฑ ๐ช๐ฏ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ฆ๐ฑ๐ช๐ด๐ต๐ญ๐ฆ ๐ข๐ต๐ต๐ฆ๐ด๐ต ๐ข๐ญ๐ด๐ฐ ๐ต๐ฐ ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ง๐ข๐ค๐ต ๐ต๐ฉ๐ข๐ต ๐ต๐ฉ๐ฆ ๐ข๐ถ๐ต๐ฉ๐ฐ๐ณโ๐ด ๐ฌ๐ฏ๐ฐ๐ธ๐ญ๐ฆ๐ฅ๐จ๐ฆ ๐ฐ๐ง ๐๐ฃ๐ฏ โ๐๐ฃ๐ฅ ๐ข๐ญ-๐๐ข๐ฉ๐ฉ๐ขฬ๐ฃโ๐ด ๐ช๐ฅ๐ฆ๐ข๐ด ๐ช๐ด ๐ฏ๐ฐ๐ต ๐ฆ๐ญ๐ข๐ฃ๐ฐ๐ณ๐ข๐ต๐ฆ ๐ข๐ฏ๐ฅ ๐ฅ๐ฐ๐ฆ๐ด ๐ฏ๐ฐ๐ต ๐ด๐ฆ๐ฆ๐ฎ ๐ต๐ฐ ๐ฃ๐ฆ ๐ฃ๐ข๐ด๐ฆ๐ฅ ๐ฐ๐ฏ ๐ข๐ฏ๐บ ๐ธ๐ณ๐ช๐ต๐ช๐ฏ๐จ๐ด ๐ฐ๐ง ๐ฉ๐ช๐ด.โ
[Ibid. p.384]
ย
Uit de brief blijkt duidelijk dat al-แนฌandatรขwรฎ zijn informatie kreeg via mondelinge rapporten, en niet uit de geschriften van Sh Muhammed b. ‘Abd al-Wahhaab, en dit is een terugkerend kenmerk dat we regelmatig zien bij degenen die de da’wah van MIAW bekritiseerden.ย
[Bron: Beantwoorden van de twijfels van de Nieuwe Yasir Qadhi โ Deel 3: De verschillende stadia van de Daโwah van Sh. Mohammed ibn ‘Abd al-Wahhรขb]
ย
We hebben nu dus gezien dat:
– de massa Takfir begon vanuit de Ottomanen en de Shariefs
– zij zelfs de Nadjdis toegang tot de Hadj ontzegden
– de kritieken gebaseerd zijn op het verdedigen van al-Shirk en al-Bid’ah
– de kritieken gebaseerd zijn op ‘horen en zeggen’ en niet op de daadwerkelijke uitspraken en werken van de Shaykh
ย
Wie begon met fysiek aanvallen?
Nu zullen we gaan zien de buiten de bovenstaande feiten ook de fysieke vijandelijkheden begonnen vanuit de Ottomanen en de Sharifs. Zij begonnen met het aanvallen van de Nadjis in hun eigen leefgebieden.
Simons stelt in ‘Saudi-Arabiรซ: The Shape of a Client Feudalism’, p.151:
“In 1796 leidde hij, ongetwijfeld met veel voorbehoud, een militaire expeditie naar Nejd, waar hij volledig werd verslagen met een groot verlies aan wapens en uitrusting. In 1798 leed de Shareef Ghalib opnieuw een vernederende nederlaag, toen zowel wapens als grote sommen geld in Saoedische handen vielen, waarop Ghalib een beroep deed op Abdul Aziz voor vrede.“
Simons stelt in ‘Saudi-Arabiรซ: The Shape of a Client Feudalism’, p.151:
“In 1796 leidde hij, ongetwijfeld met veel voorbehoud, een militaire expeditie naar Nejd, waar hij volledig werd verslagen met een groot verlies aan wapens en uitrusting. In 1798 leed de Shareef Ghalib opnieuw een vernederende nederlaag, toen zowel wapens als grote sommen geld in Saoedische handen vielen, waarop Ghalib een beroep deed op Abdul Aziz voor vrede.“
ย
Zo bestaan er nog talloze historische bewijzen die laten zien dat de vijandelijkheden en fysieke agressie begonnen vanuit de vijanden van de Shaykh en zijn da’wah, en niet andersom! Maar dit is niet de plek om hier uitvoeriger op in te gaan.
ย
Verdraaingen van Yaseen Khan in zijn knip en plak werk
Laten we nu eens gaan kijken naar het knip en plak werk van Yaseen Khan, hij vertaald het volgende stukje uit al-Durar:
– de Mufti van de Hanafis in Mekka ‘Abd al-Malik b. ‘Abd al-Mun’im al-Qal’i al-Hanafi
– de Mufti van de Shaafi’ies in Mekka Muhammed Saalih b. Ibrahim al-Shaafi’ie
– de Mufti van de Maalikis in Mekka Muhammed b. Muhammed ‘Arabi al-Banani al-Maaliki
– de Mufti van de Hanbalis in Mekka Muhammed b. Yahya al-Hanbali
De volgelingen van de Muhammad Bin Abdulwahhab verklaren:
“๐ช๐ถ๐ท ๐ด๐ฒ๐๐๐ถ๐ด๐ฒ๐ป [- wij de geleerden van Mekka -] ๐ฑ๐ฎ๐ ๐ฑ๐ฒ๐๐ฒ ๐ฟ๐ฒ๐น๐ถ๐ด๐ถ๐ฒ, ๐ฑ๐ถ๐ฒ ๐ฆ๐ต๐ฒ๐ถ๐ธ๐ต ๐ ๐๐ต๐ฎ๐บ๐บ๐ฎ๐ฑ ๐ฏ๐ถ๐ป ๐๐ฏ๐ฑ ๐ฎ๐น-๐ช๐ฎ๐ต๐ต๐ฎ๐ฏ, ๐บ๐ผ๐ด๐ฒ ๐๐ผ๐ฑ ๐ฑ๐ฒ ๐๐น๐บ๐ฎ๐ฐ๐ต๐๐ถ๐ด๐ฒ ๐ต๐ฒ๐บ ๐ด๐ฒ๐ป๐ฎ๐ฑ๐ถ๐ด ๐๐ถ๐ท๐ป, ๐ถ๐ ๐ด๐ฒ๐ฝ๐ฟ๐ฒ๐ฑ๐ถ๐ธ๐ ๐ฒ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐บ๐ฒ๐ป๐๐ฒ๐ป ๐ฒ๐ฟ๐ป๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐๐ผ๐ฒ ๐ฟ๐ถ๐ฒ๐ฝ ๐ฑ๐ผ๐ผ๐ฟ ๐ฑ๐ฒ ๐ถ๐บ๐ฎ๐บ ๐๐ฎ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐บ๐ผ๐๐น๐ถ๐บ๐ ๐ฆ๐ฎ๐๐ฑ ๐ฏ๐ถ๐ป ๐๐ฏ๐ฑ๐๐น ๐๐๐ถ๐, ๐ถ๐ ๐ฑ๐ฒฬ ๐ง๐ฎ๐๐ต๐ถ๐ฑ ๐๐ฎ๐ป ๐๐น๐น๐ฎ๐ต. ๐๐ถ๐ท ๐๐ฒ๐ฟ๐๐ถ๐ฒ๐ฟ๐ฝ ๐ต๐ฒ๐ ๐ฝ๐ผ๐น๐๐๐ต๐ฒ๐ถฬ๐๐บ๐ฒ (๐๐ฎ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐ข๐๐๐ผ๐บ๐ฎ๐ป๐ฒ๐ป), ๐ฑ๐ฎ๐ ๐ต๐ถ๐ท ๐ถ๐ป ๐ฑ๐ถ๐ ๐ฏ๐ผ๐ฒ๐ธ ๐ป๐ผ๐ฒ๐บ๐ฑ๐ฒ. ๐๐ป ๐ฑ๐ฎ๐ ๐๐ฎ๐ ๐ฒ๐ฟ ๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐ฑ๐ฒ๐ฟ ๐ถ๐ป ๐ ๐ฒ๐ธ๐ธ๐ฎ ๐ฒ๐ป ๐ ๐ฒ๐ฑ๐ถ๐ป๐ฎ ๐ด๐ฒ๐ฏ๐ฒ๐๐ฟ๐ฑ๐ฒ, ๐ฒ๐ป ๐ถ๐ป ๐๐ด๐๐ฝ๐๐ฒ ๐ฒ๐ป ๐ฆ๐ต๐ฎ๐ฎ๐บ ๐ฒ๐ป ๐ฎ๐ป๐ฑ๐ฒ๐ฟ๐ฒ ๐น๐ฎ๐ป๐ฑ๐ฒ๐ป ๐๐ผ๐ ๐ป๐ ๐๐ผ๐ฒ (TOEVOEGING VAN YASEEN ZELF ๐๐ฎ๐ป ๐ต๐ฒ๐ ๐ข๐๐๐ผ๐บ๐ฎ๐ฎ๐ป๐๐ฒ ๐ฅ๐ถ๐ท๐ธ), ๐ฏ๐ฒ๐ต๐ผ๐ฟ๐ฒ๐ป ๐๐ผ๐ ๐ฑ๐ฒ ๐๐ผ๐ฟ๐บ๐ฒ๐ป ๐๐ฎ๐ป ๐ฆ๐ต๐ถ๐ฟ๐ธ ๐ฑ๐ถ๐ฒ ๐ถ๐ป ๐ฑ๐ถ๐ ๐ฏ๐ผ๐ฒ๐ธ ๐๐ผ๐ฟ๐ฑ๐ฒ๐ป ๐ด๐ฒ๐ป๐ผ๐ฒ๐บ๐ฑ (๐ต๐ถ๐ท ๐ฑ๐ผ๐ฒ๐น๐ ๐ต๐ถ๐ฒ๐ฟ๐บ๐ฒ๐ฒ ๐ผ๐ฝ ๐ต๐ฒ๐ ๐ฐ๐ฟ๐ฒ๐ฑ๐ผ ๐ฒ๐ป ๐ต๐ฎ๐ป๐ฑ๐ฒ๐น๐ถ๐ป๐ด๐ฒ๐ป ๐๐ฎ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐๐๐ต๐ฎ๐ถ๐ฟ๐ฎ๐ต ๐ฒ๐ป ๐ ๐ฎ๐๐๐ฟ๐ถ๐ฑ๐ถ๐๐๐ฎ๐ต ๐ฑ๐ถ๐ฒ ๐๐ฒ ๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐ฑ๐ฒ๐ฟ ๐ถ๐ป ๐ต๐ฒ๐ ๐ฏ๐ผ๐ฒ๐ธ ๐ต๐ฒ๐ฏ๐ฏ๐ฒ๐ป ๐๐ผ๐ฒ๐ด๐ฒ๐น๐ถ๐ฐ๐ต๐). ๐๐ถ๐ฒ๐ฟ๐บ๐ฒ๐ฒ ๐ถ๐ ๐ต๐๐ป ๐ฏ๐น๐ผ๐ฒ๐ฑ ๐ฒ๐ป ๐ด๐ฒ๐น๐ฑ ๐๐ฎ๐น๐ฎ๐น ๐ผ๐บ ๐๐ฒ ๐ป๐ฒ๐บ๐ฒ๐ป ย [Verkeerde vertaling! Er word nergens gesproken over ‘hun bloed en geld’] ๐ฒ๐ป ๐ฏ๐ฒ๐ต๐ผ๐ฟ๐ฒ๐ป ๐๐ถ๐ท ๐ฟ๐ฒ๐ฐ๐ต๐๐บ๐ฎ๐๐ถ๐ด ๐๐ผ๐ ๐ถ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐ฒ๐ฒ๐๐๐ถ๐ด๐ต๐ฒ๐ถ๐ฑ ๐๐ผ๐ ๐ต๐ฒ๐ ๐ต๐ฒ๐น๐น๐ฒ๐๐๐๐ฟ. ๐ช๐ถ๐ฒ ๐ฑ๐ฒ๐๐ฒ ๐ฟ๐ฒ๐น๐ถ๐ด๐ถ๐ฒ (๐๐ฎ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐๐ฎ๐น๐ฎ๐ณ๐ถ๐๐๐ฒ๐ป) ๐ป๐ถ๐ฒ๐ ๐ฎ๐ฐ๐ฐ๐ฒ๐ฝ๐๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐, ๐ป๐ถ๐ฒ๐ ๐ป๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐ต๐ฎ๐ป๐ฑ๐ฒ๐น๐, ๐ป๐ผ๐ฐ๐ต ๐น๐ผ๐๐ฎ๐ฎ๐น ๐ถ๐ ๐ฎ๐ฎ๐ป ๐ฑ๐ฒ๐๐ฒ ๐ณ๐ฎ๐บ๐ถ๐น๐ถ๐ฒ (๐ฆ๐ฎ๐๐ฑ) ๐ด๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐ถ๐ท๐ฎ๐ป๐ฑ๐ถ๐ด๐ต๐ฒ๐ถ๐ฑ ๐๐ผ๐ผ๐ป๐ ๐ฎ๐ฎ๐ป ๐๐ถ๐ท๐ป ๐๐ถ๐ท๐ฎ๐ป๐ฑ๐ฒ๐ป (๐ข๐๐๐ผ๐บ๐ฎ๐ป๐ฒ๐ป) ย [Verkeerde vertaling! Er wordt gezegd wie niet loyaal is aan haar mensen, m.a.w. de mensen van al-Tawhid], ๐ฑ๐ฎ๐ป ๐ถ๐ ๐ต๐ถ๐ท ๐ผ๐ป๐ด๐ฒ๐น๐ผ๐๐ถ๐ด ๐๐ฎ๐ ๐ฏ๐ฒ๐๐ฟ๐ฒ๐ณ๐ ๐๐น๐น๐ฎ๐ต ๐ฒ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐๐ฎ๐ฎ๐๐๐๐ฒ ๐๐ฎ๐ด, ๐ฒ๐ป ๐ต๐ฒ๐ ๐ถ๐ ๐ฑ๐ฒ ๐ฝ๐น๐ถ๐ฐ๐ต๐ ๐๐ฎ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐ถ๐บ๐ฎ๐บ ๐๐ฎ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐บ๐ผ๐๐น๐ถ๐บ๐ ๐ฒ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐บ๐ผ๐๐น๐ถ๐บ๐ ๐๐ฒ๐น๐ณ ๐ผ๐บ ๐๐ผ ๐ถ๐ฒ๐บ๐ฎ๐ป๐ฑ ๐๐ฒ ๐ฏ๐ฒ๐๐๐ฟ๐ถ๐ท๐ฑ๐ฒ๐ป ๐ฒ๐ป ๐๐ฒ ๐ฑ๐ผ๐ฑ๐ฒ๐ป, ๐๐ผ๐๐ฑ๐ฎ๐ ๐๐ผ ๐ถ๐ฒ๐บ๐ฎ๐ป๐ฑ ๐ฏ๐ฒ๐ฟ๐ผ๐๐ ๐ต๐ฒ๐ฒ๐ณ๐ ๐ด๐ฒ๐๐ผ๐ผ๐ป๐ฑ ๐๐ฎ๐ป ๐ต๐ฒ๐๐ด๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ต๐ถ๐ท ๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐๐ ๐ป๐ฎ๐ฎ๐ฟ๐๐ผ๐ฒ ๐ต๐ฎ๐ป๐ฑ๐ฒ๐น๐ฑ๐ฒ ๐ฒ๐ป ๐ต๐ฎ๐ป๐ฑ๐ฒ๐น๐ ๐ฐ๐ผ๐ป๐ณ๐ผ๐ฟ๐บ ๐ฑ๐ฒ๐๐ฒ ๐ฟ๐ฒ๐น๐ถ๐ด๐ถ๐ฒ (๐ฆ๐ฎ๐น๐ฎ๐ณ๐ถ). ๐ฎ๐น-๐๐๐ฟ๐ฎ๐ฟ ๐ฎ๐น-๐ฆ๐ฎ๐ป๐ถ๐๐๐ฎ๐ต (๐ญ/๐ฏ๐ญ๐ฐ).
Zie hieronder deย heleย bron, en zie wat onze Yaseen Khan heeft weggelaten in zijn vertaling! Het geen rood onderstreept is en wat in de rode kaders valt is volledig weggelaten, dus hij laat anderhalve pagina weg uit zijn quotatie?!
Zie ook de roze gemarkeerde stukken, daarin is het zichtbaar dat de mufti’s van de 4 wetscholen in Mekka allen getuigden over de da’wah met goedheid.
ย Zoals je kunt zien is deze getuigenis ondertekend door 9 Mekkaanse geleerden, waaronder:Zie hieronder deย heleย bron, en zie wat onze Yaseen Khan heeft weggelaten in zijn vertaling! Het geen rood onderstreept is en wat in de rode kaders valt is volledig weggelaten, dus hij laat anderhalve pagina weg uit zijn quotatie?!
Zie ook de roze gemarkeerde stukken, daarin is het zichtbaar dat de mufti’s van de 4 wetscholen in Mekka allen getuigden over de da’wah met goedheid.
– de Mufti van de Hanafis in Mekka ‘Abd al-Malik b. ‘Abd al-Mun’im al-Qal’i al-Hanafi
– de Mufti van de Shaafi’ies in Mekka Muhammed Saalih b. Ibrahim al-Shaafi’ie
– de Mufti van de Maalikis in Mekka Muhammed b. Muhammed ‘Arabi al-Banani al-Maaliki
– de Mufti van de Hanbalis in Mekka Muhammed b. Yahya al-Hanbali
ย
Misvatting: Sh Muhammed b. Abd al-Wahhaab deed takfir op al zijn leraren
Wat betreft de vaak herhaalde misvatting dat Shaykh Muhammed b. ‘Abd al-Wahhaab takfir zou doen op al zijn leraren, gebaseerd op de volgende quotatie:
Zo zegt Muhammad Ibn Abd al-Wahhab:
“๐๐ป ๐ถ๐ธ ๐๐ฒ๐ฟ๐๐ฒ๐น ๐ท๐ฒ ๐ผ๐๐ฒ๐ฟ ๐บ๐ฒ๐๐ฒ๐น๐ณ, ๐ฏ๐ถ๐ท ๐๐น๐น๐ฎ๐ต, ๐ฒ๐ฟ ๐ถ๐ ๐ด๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐ผ๐ฑ ๐ฑ๐ฎ๐ป ๐๐ถ๐ท. ๐๐ธ ๐ธ๐ฒ๐ป๐ฑ๐ฒ ๐๐ผ๐ผ๐ฟ๐ต๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐ฏ๐ฒ๐๐ฒ๐ธ๐ฒ๐ป๐ถ๐ ๐ป๐ถ๐ฒ๐ ๐๐ฎ๐ป โ๐๐ฎ ๐ถ๐น๐ฎ๐ต๐ฎ ๐๐น๐น๐ฎ๐น๐น๐ฎ๐ตโ ๐๐ผ๐๐ฑ๐ฎ๐ ๐๐น๐น๐ฎ๐ต ๐บ๐ถ๐ท ๐ต๐ถ๐ฒ๐ฟ๐บ๐ฒ๐ฒ ๐ฏ๐ฒ๐ด๐๐ป๐๐๐ถ๐ด๐ฑ๐ฒ; ๐ฒ๐๐ฒ๐ป๐ฎ๐น๐ ๐บ๐ถ๐ท๐ป ๐๐ท๐ฒ๐ถ๐ธ๐, ๐ด๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐ฎ๐ป ๐ต๐ฒ๐ป ๐๐ถ๐๐ ๐ฑ๐ฒ ๐๐ฎ๐ฟ๐ฒ ๐ฏ๐ฒ๐๐ฒ๐ธ๐ฒ๐ป๐ถ๐ ๐ต๐ถ๐ฒ๐ฟ๐๐ฎ๐ป.ย ๐ช๐ถ๐ฒ ๐ผ๐ป๐ฑ๐ฒ๐ฟ ๐ฑ๐ฒ ๐ด๐ฒ๐น๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐ฑ๐ฒ๐ป ๐ฏ๐ฒ๐๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐ ๐ฑ๐ฎ๐ ๐ต๐ถ๐ท ๐ฑ๐ฒ ๐ฏ๐ฒ๐๐ฒ๐ธ๐ฒ๐ป๐ถ๐ ๐ธ๐ฒ๐ป๐ฑ๐ฒ ๐๐ฎ๐ป “๐๐ฎ ๐ถ๐น๐ฎ๐ต๐ฎ ๐๐น๐น๐ฎ๐น๐น๐ฎ๐ต” ๐ผ๐ณ ๐ฑ๐ฒ ๐ฏ๐ฒ๐๐ฒ๐ธ๐ฒ๐ป๐ถ๐ ๐๐ฎ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐๐ฎ๐ฟ๐ฒ ๐ถ๐๐น๐ฎ๐บ ๐๐ผ๐ผ๐ฟ ๐ฑ๐ถ๐ฒ ๐๐ถ๐ท๐ฑ, ๐ผ๐ณ ๐ฏ๐ฒ๐๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐ ๐ฑ๐ฎ๐ ๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐ฎ๐ป ๐๐ถ๐ท๐ป ๐๐ท๐ฒ๐ถ๐ธ๐ ๐ฑ๐ฎ๐ ๐๐ถ๐๐, ๐ฑ๐ฎ๐ป ๐ต๐ฒ๐ฒ๐ณ๐ ๐ต๐ถ๐ท ๐ด๐ฒ๐น๐ผ๐ด๐ฒ๐ป, ๐๐๐ฒ๐น๐ฑ๐ฒ ๐ฑ๐ฒ ๐บ๐ฒ๐ป๐๐ฒ๐ป ๐๐ฒ๐ฟ๐ธ๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐ฑ ๐๐ผ๐ผ๐ฟ ๐ฒ๐ป ๐ฝ๐ฟ๐ฒ๐ฒ๐ ๐๐ถ๐ฐ๐ต๐๐ฒ๐น๐ณ ๐บ๐ฒ๐ ๐๐ฎ๐ ๐ต๐ถ๐ท ๐ป๐ถ๐ฒ๐ ๐ฏ๐ฒ๐๐ฎ๐.โ (๐ญ๐ฌ/๐ฑ๐ญ).
Het is zo beneden niveau van Yaseen Khan om รฉรฉn zo een uitspraak totaal uit zijn verband te rukken. Met het historische feit dat de takfier juist vanuit de andere kant begon richting de Najdis. De Pttomaanse mufties en de Sharifs verklaarden de volgers van de dawah van Muhammed b. ‘Abd al-Wahhaab als zijnde khawaaridj en ongelovigen.
Het is zo beneden niveau van Yaseen Khan om รฉรฉn zo een uitspraak totaal uit zijn verband te rukken. Met het historische feit dat de takfier juist vanuit de andere kant begon richting de Najdis. De Pttomaanse mufties en de Sharifs verklaarden de volgers van de dawah van Muhammed b. ‘Abd al-Wahhaab als zijnde khawaaridj en ongelovigen.
Laat staan dat het bekend is dat imaams van de Ashaa’irah takfir doen op ‘awwaam (algemene moslims) die geen Aqidah hebben geformuleerd op basis van al-nadhar?!
Wat dan te zeggen over soortgelijke uitspraken van andere grote geleerden van vroeger zoals de grote Maliki geleerde Muhammed ibn Abd al-Hakam die zei over al-Imaam al-Shaafi`ie:
“Als het niet voor al-Shaafi’ie was, dan zou ik geen fiqh hebben gekend” Al-Qadฤฑ ‘Iyad , Tartฤฑb al-madarik, 3:180.
Terwijl hij talloze geleerden had vรณรณr al-Shaafi’ie, dus is de grote Maliki geleerden ibn ‘Abd al-Hakam nu een extremist? Die beweerde dat de geleerden uit de eeuwen vรณรณr al-Shaafi’ie geen fiqh kenden?
Kortom, het zijn geen inhoudelijke argumenten behalve goedkope beschuldigingen. Het is ook absoluut niet verbazingwekkend dat deze historische leugens en kritieken opnieuw herhaald worden door Yaseen Khan. Aangezien hij een Breivli is die grafaanbidding en het aanroepen van Heiligen promoot en probeert te verkopen als zijnde al-Tawhid.
ย
A picture paints a thousand words
Zie hier foto’s van hun eigen site Husayn instituut, dan zien we meteen hoe laat het is en snap je meteen waarom zij zo een haat hebben tegen de da’wah naar al-Tawhid:
Zie hier een aantal fotos van de graftombes die zij bezoeken wanneer zij de “mashaykh” van al-Azhar bezoeken………
