Voor degenen die verder kijken dan geromantiseerde verhalen en series over het Ottomaanse rijk zal al snel ondervinden dat de geschiedenis minder romantisch is. Verschillende vormen van Shirk en kufr gingen hand in hand met het dagelijkse reilen en zeilen van de staat. Dit was niet enkel beperkt tot de bevolking zelf, waar al-Quburiyyah (grafaanbidding) een wijdverspreid fenomeen was. Maar dit gebeurde ook op staatsniveau bij de geleerden en de staatshoofden.
Zo had je de Munadjim Baashi (Müneccimbaşı), dit was een overheidsfunctie in het Ottomaanse bestuursapparaat. De Munadjim Baashi was een astroloog die de stand van de sterren en planeten bestudeerde.
De Ottomaanse Sultan consulteerde de Munadjim Baashi voor de geschikte tijden om belangrijke beslissingen te nemen. Zoals bijvoorbeeld het uitroepen van de Djihaad of het aankondigen van zittingen met de Sultan, het laten uitvaren van schepen etc.
𝐚𝐥-𝐐𝐚𝐦𝐢𝐬 𝐚𝐥-𝐒𝐢𝐡𝐫𝐢 (toverkleed)
Het is ook geen geheim hoe Sihr en het gebruik van amuletten een wijdverspreid fenomeen werd onder de koningen, dit was ook het geval bij de Ottomaanse Sultans. Een van de grootste bewijzen voor dit fenomeen is het kledingstuk ‘al-Qamis al-Sihri’ (het toverkleed). Dit was een kledingstuk waarop (Talaasim Shirkiyyah) toverspreuken van afgoderij geschreven werden, dit droeg de Sultan en zijn familieleden als bescherming.
Meerdere van dit soort kledingstukken zijn ontdekt bij archeologische vondsten, in meerdere Turkse musea zijn dit soort kledingstukken uitgestald. Zoals bijvoorbeeld de Qamis onder nummer 539 van Sultan Baayazid I met de bijnaam ‘de Bliksemschicht’, welk volgeschreven is met toverspreuken, het zoeken van bescherming, en numerologie. (ölçer, N. et al. Museum of Turkish and Islamic Art. Istanbul, 2002.
𝐁𝐫𝐨𝐧: Maazaltu salafiyyan hiwaar haadi` ma’a al-Hanaabilah al-Djudud – ‘Alaa` Hasan Ismaa’il, blz 34,35
