Als het gaat om Gaza en de bevolking van Gaza dan heerst er vaak veel onwetendheid onder de moslims over hun situatie. Wat velen niet weten is dat de geleerden van Gaza al jaren actief zijn met hun daʿwah en het onderwijzen van de muslimīn in Gaza. Wat ook vaak gebeurt is dat men de overheid van Gaza over één kam scheert met de bevolking, alsof het één homogene groep is. Bij geen één land is het rechtvaardig om dit te doen want hoe vaak staat het politieke beleid van een overheid en haar standpunten, in sterk contrast met die van de eigen bevolking en haar geleerden en predikers? Dit geldt des te meer voor zo een complexe plaats als Gaza waar er soms een divergentie bestaat tussen het politieke beleid van de overheid en haar religieuze beleid.
Dit contrast wordt duidelijk wanneer men bekend is met de enorme inzet van de geleerden van Gaza in het uitnodigen naar de zuivere ʿAqīdah van Ahl al-Sunnah. Met aan het hoofd een van de Ministers van Religieuze zaken in Gaza al-Shaykh Ṣāliḥ Ḥusayn al-Raqb, die tevens ook Professor is in ʿAqīdah en hedendaagse theologische scholen op de Faculteit in Uṣūl al-Dīn bij de Islamitische Universiteit in Gaza.
Zo zei hij bij zijn aanstelling als Minister van Fondsen en Religieuze zaken in Gaza het volgende:
“Als het ministerie van Volksgezondheid zich bezighoudt met de behandeling van de lichamen van mensen, dan is de rol van het ministerie van Religieuze Zaken het behandelen van de zielen van mensen, omdat ze de religie vertegenwoordigen voor de samenleving en de trouwe hoeder van de religie zijn.”
De Shaykh zet zich al vele jaren in voor de Daʿwah van Ahl al-Sunnah wa l-Djamāʿah in Gaza en het onderwijzen van de Palestijnen en het beschermen van hen tegen de vele afdwalingen die er bestaan op het gebied van de Islamitische ʿAqīdah. Maar ook buiten de Palestijnse gebieden zet de Shaykh zich in voor de daʿwah en heeft hij zittingen en ontmoetingen met de moslims wereldwijd. Zo hield hij onlangs nog in Juni een online lezing via Zoom aan de studenten van kennis in Palestina en daarbuiten, met als titel:
لشبهات المعاصرة في العقيدة والرد عليها
“Hedendaagse Shubuhāt (misvattingen) in al-ʿAqīdah en de weerlegging erop”
De lezing behandelde de belangrijkste twijfels en kritieken die de islamitische geloofsovertuiging aantasten, waaronder de kritieken op de Selefie Manhadj gebaseerd op de Qurʾān en de Profetische Sunnah, en hoe men deze kritieken kan pareren door de methode van de geleerden te volgen daarin.
Ook heeft de Shaykh vele boeken geschreven over ʿAqīdah zoals meerdere weerleggingen op de Shīʿah en hun afwijkingen in de geloofsleer en hun gevaarlijke rol in de geschiedenis tegen Ahl al-Sunnah zoals o.a. zijn werken:
‘Mawqif al-Shīʿah al-Ithnā ʿAshriyyah min Ṣifāt al-Ilāhiyyah’
‘De positie van de Twaalver Imāms Shīʿah m.b.t. de Goddelijke Eigenschappen’
‘Mawqif al-Shīʿah al-Ithnā ʿAshriyyah min Masdjid al-Aqsa’
‘De positie van de Twaalver Imams Shīʿah m.b.t. Masdjid al-Aqsa’
Zijn inzet tegen het waarschuwen van de gevaren van de Shīʿah komen ook tot uiting in zijn adviezen aan sommige Hamas leiders voor het prijzen van Khomeini in het verleden, voor het afwijzen van het lopen met vlaggen waarop staat ‘Yaa Ḥusayn’ en het onderwijzen van de Palestijnen over de gevaarlijke invloeden van de Sjiieten die beweren hart te hebben voor de Palestijnse zaak.
Zo kreeg hij de volgende vraag gesteld in een interview van de Islamitische website ‘Alukah’:
“Wat is de rol van geleerden in Gaza bij het waarschuwen voor de sjiitische invloed en het beïnvloeden van sommige mensen vanwege hun vermeende steun aan de Palestijnse zaak?”
“Bij de Islamitische Universiteit, sinds de oprichting ervan, onderwijzen wij onze studenten het vak hedendaagse stromingen. In dit vak bestuderen onze studenten alle hedendaagse stromingen die afwijken van Ahl al-Sunnah wa l-Djamāʿah. Daarnaast zijn predikers en geleerden actief in de moskeeën en onderwijsinstellingen om moslims bewust te maken van de overtuigingen van deze sekten en in het waarschuwen van hen voor hun dwalingen en geïnnoveerde geloofsleer.
Sommige docenten hebben boeken en brochures geschreven over de geloofsleer van de sjiieten en waarschuwen hiervoor. Deze zijn verspreid in de regio en hebben een aanzienlijke invloed gehad op de samenleving in de Gazastrook.”
De Shaykh benadrukt het belang van het uitnodigen naar de zuivere ʿAqīdah en het waarschuwen tegen de afwijkende sekten, en dat het effect van al-Daʿwah zichtbaar is in de samenleving en onder de jeugd. Zo vertelt hij dat sinds Gaza een Islamitische overheid heeft gekregen met de komst van de Islamitische verzetsbeweging Hamas zij volop tijd hebben besteed in het verrichten van daʿwah en het onderwijzen van een hele nieuwe generatie. Hij vertelt hier ook over inzet die hij, Shaykh Aḥmad Yasin en de geleerden en predikers in het algemeen, hebben gehad hierin de afgelopen 20 jaar.
De Shaykh kreeg de volgende vraag:
Hoe was Gaza twintig jaar geleden?
“Eerlijk gezegd begon de religieuze situatie in de Gazastrook zich vooruit te ontwikkelen, vooral na de eerste intifada, dankzij de overvloed aan moskeeën, de opkomst van de Islamitische Verzetsbeweging Hamas, en de oprichting van de Islamitische Universiteit in Gaza, die een belangrijke rol speelde in religieuze voorlichting. Dit heeft bijgedragen aan het versterken van religieuze bewustwording in de Gazastrook en heeft een effectieve religieuze invloed gehad, mede dankzij de activiteiten en inspanningen van de Islamitische beweging, geleid door geleerden en toegewijde predikers.”
Hij benoemt ook de belangrijke rol die de Islamitische Universiteit in Saudi Arabië hierin heeft gehad en de literatuur van de Daʿwah al-Salafiyyah:
“Bovendien waren er veel docenten in de Sharīʿah die waren afgestudeerd aan islamitische faculteiten aan de Universiteit van Umm al-Qura in Mekka, de Universiteit van Imam Mohammed bin Saud (in Riyadh) en de Islamitische Universiteit in Medina.
De Studenten aan de faculteit van Uṣūl al-Dīn (in Gaza) bestuderen het boek “Sharḥ al-Aqīdah al-Ṭaḥāwiyyah” van Ibn Abī al-Izz al-Ḥanafī, en ze bestuderen ook kritische studies over afwijkende sekten en groeperingen die afwijken van Ahl al-Sunnah wa l-Djamāʿah.
De afgestudeerden van de universiteit werken nu zelf in de scholen en de universiteit, evenals andere universiteiten. Ze zijn ook werkzaam in overheidsinstellingen en hebben een positieve invloed gehad op de mensen.”
Vaak wordt de rol van daʿwah en het onderwijzen van de juiste ʿAqīdah en het waarschuwen tegen afdwalingen gebagatelliseerd door sommige onwetende predikers en Imāms van vandaag de dag. Het wordt gezien als het opsplitsen van de rijen van de moslims en het ondermijnen van de eenheid. Of men beweert dat ʿAqīdah nu geen prioriteit is want we worden – zo herhalen zij steeds – omsingeld door de vijanden van de Islām en de prioriteit zou dus moeten liggen bij broederschap en het samenwerken met alles en iedereen. Maar als er één plaats op de wereld is dat totaal omsingeld is door de vijanden van de Islām dan is het wel Gaza, toch benadrukken de geleerden van Gaza het enorme belang van het uitnodigen naar al-Tawḥīd en al-Sunnah en waarschuwen tegen alle groepen en sekten die dit tegengaan.
Dus daar gaat het vaak gehoorde argument van deze predikers dat ‘Aqidah zorgt voor opsplitsing, en dat we in tijden van zwakte en verdeeldheid niet over ‘Aqidah verschillen moeten spreken. In Gaza denkt men daar duidelijk anders over! De onwetendheid van deze predikers en Imāms komt altijd naar boven bij beproevingen, hun kortzichtigheid en tekort aan Fiqh (begrip) worden dan zichtbaar. Emotionele uitspraken worden geuit zoals “Zij produceren boeken, maar wij produceren mannen!”. Dit soort uitspraken en het feit dat zij het afwijzen om te spreken over de verschillende afgedwaalden sekten zoals de Shīʿah, de Ashāʿirah, de Ṣūfiyyah, de Ibādiyyah onder het mom van broederschap, druist volledig tegen het standpunt in van deze Minister van Religieuze Zaken in Gaza. Hij benadrukt juist stellig het grote belang van de Selefie Daʿwah en het positieve effect die het heeft op de gemeenschap.
Over de rol die Shaykh Aḥmad Yasin hierin speelde zei hij het volgende:
“Shaykh Ahmed Yasin begon zijn daʿwah activiteiten in de moskee, waar hij kinderen en jongeren onderwees over zowel islamitische als wereldse kennis. Hij organiseerde ondersteuningsscholen in de moskee tijdens de zomervakantie.
Hij voerde zijn daʿwah uit in de moskeeën middels het oprichten van bibliotheken, preken, lessen, boeken en pamfletten. Zijn eerste intentie was om jongeren naar de moskeeën te trekken, en hij benutte bijvoorbeeld een kamer in de noordelijke moskee. Hij overwoog ook de oprichting van een islamitische vereniging.
Hij voedde een generatie op die toegewijd was aan hun geloof, vasthield aan hun islam en overtuigingen, hield van jihad en gewapende strijd, en zich alleen boog voor Allah, de Heer van de werelden. Dit was een generatie die de grote principes en benaderingen van de islam omarmde en geloofde dat de weg van jihad en verzet de enige weg was om Palestina te bevrijden en te ontdoen van de smet van de Joden.”
Dit is hoe de wegen naar het versterken van broederschap en naar de overwinning voor de Islām en de moslims te werk gaat, door te investeren in de nieuwe generatie, ze op te voeden op de correcte geloofsleer. Niet door het samenwerken met afgedwaalden sekten en linkse democraten en door te zwijgen over afwijkingen aan de ʿAqīdah van de Selef.
De joden zijn ook geheel niet bang voor de seculieren, democraten en andere kufr ideologieën, maar ze zijn bang voor een moslimjeugd die onderwezen is in haar ʿAqīdah, zoals de Minister antwoorde in zijn interview:
“De Joden vrezen de islamitische ontwaking en de jonge moslims. Vroeger zei de voormalige Israëlische premier Ben-Gurion: “We vrezen niet de socialisten, de revolutionairen, of de democraten in de regio, we vrezen alleen de islam, deze lang slapende reus die weer wakker begint te worden.”
En deze Ummah wordt enkel wakker door de uitnodiging naar de zuivere ʿAqīdah van Ahl al-Sunnah wa l-Djamāʿah, zoals de Profeet ﷺ de Ṣaḥābah eerst 13 jaar ʿAqīdah heeft onderwezen in Mekka. Zodat de Tawḥīd en het volgen van de Sunnah van de Profeet ﷺ stevig gevestigd werd in hun harten en afkeer tegen alle vormen van al-Shirk en al-Bidʿah.
Als het gaat om deze Gazaanse minister dan was ik zelf erg onder de indruk van zijn recente ʿAqīdah serie (gepubliceerd in 2020) waarin hij de dwalingen bespreekt en weerlegd van de Mutakallimīn (de Ashāʿirah en de Mātūrīdiyyah), de Filosofen en de Ṣūfiyyah. In vier delen staat hij stil bij de ʿAqīdah van deze groepen in het bevestigen van het bestaan van Allāh en Zijn Tawḥīd en laat hij zien waar zij afwijken van de zuivere ʿAqīdah van de Salaf.
De les die wij hieruit kunnen halen als Ummah is dat het belang van een zuivere ʿAqīdah in alle tijden en plaatsen de prioriteit geniet, zowel in tijden van kracht als in tijden van zwakte. Met name in tijden van zwakte zouden we massaal moeten terugkeren naar de basis en onszelf moeten inzetten in het opvoeden van de volgende generatie. De krachtige en moedige Palestijnen en hun strijders zijn een product van deze twintigjaar lange daʿwah die zonet hierboven is beschreven. Het zijn de vruchten van het opvoeden en onderwijzen van een hele generatie op de zuivere ʿAqīdah van de Selef.
Ook al is het misschien zo dat geleerden van Ahl al-Sunnah verschillende meningen erop nahouden of Hamas, de huidige overheid van Gaza, een juiste politiek voert in hun strijd tegen de Joodse Apartheidsstaat1Niet alleen onder geleerden heerst dit meningsverschil. Zelfs ook onder Palestijnen zelf, en Gazanen in het specifiek. In polls uitgevoerd door een onafhankelijke Palestijns onderzoeksbureau, komt duidelijk naar voren dat de meerderheid van de Gazanen onder PA bestuur wil vallen i.p.v. onder Hamas, de meerderheid van de Gazanen wilden wapenstilstand behouden met Israel en wilden geen nieuwe oorlog starten, de meerderheid van de Gazanen willen een twee staten oplossing. Zie: https://archive.ph/e4FGV , maar aan het einde van de dag is het de verantwoordelijkheid van de leiders aldaar en het is geen reden om de inzet van de Palestijnse Mudjāhidīn zelf, die slechts aangestuurd worden door hun overheid, te bekritiseren tijdens deze oorlog.
Daarom verricht ik taubah bij Allāh voor de negatieve opmerkingen die ik heb geuit over de pogingen van de moedige Mudjāhidīn, die met zeer beperkte middelen voor Gaza vechten tegen de jarenlange onderdrukking, ook al zijn zij verlaten door de Ummah. Mijn opmerkingen over het aangaan van een oorlog met zeer beperkte middelen maakte ik uit zorg en verdriet over de Palestijnen en de genocide die zijn nu ondergaan, maar goede intenties alleen zijn niet genoeg om onze daden goed te maken. Moge Allah mij vergeven en moge Allāh de Mudjāhidīn in Gaza de overwinning geven over hun vijanden.
Abu Hudayfa Musa ibn Yusuf
